Archives 2012

Η πόρτα ξα­νάνοιξε και τώρα πίσω από  τα επιπλα μπανιου στεκόταν ένας νεαρός ά­ντρας λίγο μετά την εφηβεία. Σήκωσε τις παλάμες του ψηλά και άρχισε να μιλάει στα αγγλικά. Ζήτησε συγγνώμη και προσπάθησε να εξηγήσει ότι το μόνο που ήθελε ήταν να μάθει ποιος διέμενε στο διπλανό διαμέρισμα με τους ωραίους καναπεδες. Ο νεαρός τον εξέτασε κα­χύποπτα απ’ την κορφή ως τα νύχια. Παραμέρισε την τρομαγμένη γυναίκα και του μίλησε στα αγγλικά. Αυτό ήταν μια ανακούφιση για τον Έλληνα. Απάντησε στις εξεταστικές ερωτήσεις του νέου. Περιέγραψε  και ρώτησε αν την είχαν δει. Ο νεαρός συμβουλεύτηκε κάνα δυο φορές τη γυναίκα, που ήταν πιθανότα­τα μητέρα του. Οι απαντήσεις που πήρε  ήταν αποκα­λυπτικές. Πράγματι έμενε κάποτε εκεί μια γυναίκα με το όνομα. Όμως είχε πεθάνει εδώ και πολλά χρόνια σε βαθιά γεράματα. Το διαμέρισμα δεν είχε ένοικο από τότε. Κανείς τους δεν είχε δει τα επιπλα τιμες και μια νέα και όμορφη γυναίκα με το σουλούπι της  να μπαινοβγαίνει εκεί. Ούτε κάποιον θηλυπρεπή νεαρό με κοντά μαλλιά.

Η φράση της έμεινε μισοτελειωμένη, δεν άργησε να καταλάβει τι ή­ταν εκείνο που την είχε παγώσει. Μπροστά στο σπίτι  με τις ξαπλωστρες ήταν ένα ασθενοφόρο και ένα περιπολικό.
«Ο μαθητής !» ψέλλισε .
«Ίσως όχι, πάμε να δούμε τα κρεβατια», είπε το κορίτσι, που είχε το ίδιο κακό προαίσθημα  αλλά δεν ήθελε να το παραδε­χτεί.
«Στάσου!» τη συγκράτησε. «Λες να είναι τυχαία το περιπολι­κό εκεί; Δε σκέφτεσαι ό,τι κι εγώ;»
«Λες να τον… Ω Θεέ μου! Τα επιπλα μπανιου έφτασαν λοιπόν κι-εδώ;»
«Από τα φαινόμενα, μάλλον ναι. Δε θέλω να το ρισκάρω Όχι τώρα. Δεν είναι ώρα για μπλεξίματα με την αστυνομία. Είμαι ξέ­νος και θα με περάσουν από κόσκινο. Η έρευνα για τα επιπλα θα πάει περίπα­το. Και οι πελάτες βρίσκονται ήδη εδώ. Πάμε στο σπίτι. Θα πάρουμε από κει τηλέφωνο και βλέπουμε για τα σαλονια».
Κατάλαβε ότι ο φίλος της είχε δίκιο και συγκατένευσε.
Όταν έφτασαν στο σπίτι ανέλαβε η ίδια να πάρει τηλέφω­νο. Το άφησε να χτυπήσει πολλές φορές, αλλά μάταια.

Τα επιπλα κορινθος της πλήρωσαν τη νευρική υπερδιέγερση της πρώτης ώρας. Μετά κατέβηκε στο φουαγιέ του ξενοδοχείου και επισκέφτηκε το μπαρ για ένα χαλαρωτικό ποτό. Όμως η ησυχία του μπαρ εκείνη την προχωρη­μένη ώρα, αντί να την ηρεμήσει, την έκανε να αισθάνεται ακόμα πιο άβολα. Στο τέλος δεν κρατήθηκε. Παρά τη συμφωνία τους, κά­λεσε τον αριθμό του κινητού του. Όταν το τηλέφωνο έκλεισε χω­ρίς απάντηση, ένιωσε το έδαφος να φεύγει κάτω από τα πόδια της. Αυτός ο άντρας δεν ήταν γι’ αυτή μια προσωρινή περιπέτεια. Ήταν ερωτευμένη μαζί του και δε χωρούσε στο όμορφο κεφάλι της η ιδέα ότι μπορεί να πάθαινε το παραμικρό. Κάκιζε τον εαυτό της. Δεν έπρεπε να του επιτρέψει να προβεί σε μια τόσο απονε­νοημένη πράξη. Τουλάχιστον έπρεπε να τον συνοδέψει στις ξαπλωστρες. Ίσως ο ρόλος της σε όλη αυτή την ιστορία θα έπρεπε να γίνει πιο ενερ­γητικός. Δεν ήταν θρήσκα, μα έπιασε τον εαυτό της να πλέκει τα δάχτυλα και να προσπαθεί να προσευχηθεί.

Εμείς δεν θα είμαστε για πάντα παρόντες. Πρέπει σήμερα να λάβουμε ρηξικέλευ­θες αποφάσεις για τη μοίρα των επιπλων αυτών. Είναι το χρέος μας προς την ιστορία τους και προς την ανθρωπότητα να μετα­δώσουμε στις επερχόμενες γενιές  την αληθινή και σωστή πολιτική για τους καναπεδες. Είμαι έτοιμος ν’ ακούσω τις προτάσεις σας.
Οι παρόντες έμειναν για κάμποση ώρα σιωπηλοί. Μετά άρχι­σαν να σηκώνουν τα χέρια ζητώντας το λόγο. Οι πιο θερμόαιμοι, ως ε­πί το πλείστον νεαρής ηλικίας, πρότειναν ευφάνταστες αλλά ανεφάρμοστες προτάσεις.
Τρία τέταρτα μετά βρίσκονταν μπροστά στην πόρτα «Καλώς τον. Νομίζω ότι ήρθες την κατάλληλη ώρα. Περάστε στο σαλόνι. Έχω κάτι να σας ανακοινώσω. Δεν κάθομαι, όπως θα διαπιστώσετε, με σταυρωμένα τα χέρια», είπε  κα­θώς παραμέριζε για να περάσουν.
«Έχω κι εγώ να κάνω κάποιες ανακοινώσεις», είπε και αυτός. «Ξεκινήστε όμως εσείς».
«Ωραία λοιπόν. Ξετρύπωσα όσα περισσότερα στοιχεία μπο­ρούσα. Νομίζω ότι κάτι βγήκε σχετικά με τα επιπλα μπανιου και θα ‘θελα να το συζητήσουμε. Βρήκα άλλον έναν πύργο που είχε χρησιμέψει τα χρόνια εκείνα ως αποθήκη.

Είχε πέσει για τα καλά το σκοτάδι όταν οι δύο σκιές βγήκαν στα στενά δρομάκια της πόλης με τα επιπλα. Ήταν μια ώρα που οι άνθρωποι αναπαύο­νταν από το μόχθο της ημέρας στα κρεβατια τους και τα σκυλιά αλυχτούσαν κάτω από το φεγγάρι σπρωγμένα από το αφυπνισμένο ένστικτο της φύσης τους. Η βραδινή περίπολος είχε περάσει πριν από μισή ώρα και η σελήνη έφεγγε τους νυχτερινούς περιπατητές με σπουδή. Είχαν αρκετό πε­ριθώριο ωσότου το επόμενο απόσπασμα  ξεκινήσει την περιπολία του. Ντυμένοι με μαύρες κάπες και τις κουκούλες κατεβα­σμένες ίσαμε τα μάτια, χωρίς καπέλα και με σκούρα ενδύματα, προ­χωρούσαν με κάθε προφύλαξη και χωρίς την παραμικρή κουβέντα. Σύντομα έφτασαν στο σαλονι. Ο χώρος είχε υπάρξει ένα από τα ορμητήρια. Ήταν διακο­σμημένος με πολλά σύμβολα και επιπλα που απηχούσαν την εσωτερικότητα του  ονόματος. Τα βιτρό του μαρτυρούσαν στους  όσα δεν άγγιζε το ανεκπαίδευτο μάτι του αμύητου. Οι λεπτομέρειες έδειχναν ότι σε κάθε περίπτωση τα επιπλα είναι όπως ακριβώς έπρεπε να είναι. Παρ’ όλα αυτά υπάρχουν στην γύρω περιοχή πολλά σπίτια στα οποία μπορείς να βρεις καναπέδες, κρεβάτια και τραπέζια, κατασκευασμένα από πολύ καλό ξύλο και καλή ποιότητας MDF. Δεν είναι τυχαίο το ότι  τα καταστήματα επίπλων στην περιοχή είναι από τα καλύτερα σε όλη την χώρα.

Ακολούθησε μια προ­σπάθεια συνεννόησης και σε άλλες γλώσσες, η οποία απέβη ά­καρπη. Η γυναίκα κάθε λίγο έκανε μια χειρονομία, που δεν κατάφερνε να ερμηνεύσει. Βλέποντας ότι δεν έβγαινε πουθενά η προσπάθεια του, έβγαλε ένα κομμάτι χαρτί από την τσέπη και με ένα στυλό έγραψε ένα μήνυμα για τον καθηγητή και το τηλέ­φωνο του. Το έδωσε στη  γυναίκα, που για κάποιο ανεξήγητο λόγο του έφερνε στο νου την εικόνα που είχε για τα επιπλα. Η γυναίκα το πήρε και έκλεισε την πόρτα.Προς στιγμήν σκέφτηκε να ζητήσει τη βοήθεια του ταξιτζή, μα σύντομα το μετάνιωσε. Δεν ήθελε να ενοχλήσει τον άν­θρωπο, χωρίς μάλιστα να είναι σίγουρος για το αποτέλεσμα. Του­λάχιστον τώρα πια ήξερε τη διεύθυνση. Ίσως και να ζητούσε τη βοήθεια της  που θα συναντούσε το βράδυ. Ξαφνικά διαπίστωσε ότι δεν τον είχε ενοχλήσει ιδιαίτερα που δεν είχε βρει τα επιπλα . Η σκέψη και μόνο ότι θα μπο­ρούσε να επιστρέψει, μαζί με μια πρόθυμη να τον συνδράμει , τον ηρέμησε.