Όταν το τηλέφωνο έκλεισε χω­ρίς απάντηση

Τα επιπλα κορινθος της πλήρωσαν τη νευρική υπερδιέγερση της πρώτης ώρας. Μετά κατέβηκε στο φουαγιέ του ξενοδοχείου και επισκέφτηκε το μπαρ για ένα χαλαρωτικό ποτό. Όμως η ησυχία του μπαρ εκείνη την προχωρη­μένη ώρα, αντί να την ηρεμήσει, την έκανε να αισθάνεται ακόμα πιο άβολα. Στο τέλος δεν κρατήθηκε. Παρά τη συμφωνία τους, κά­λεσε τον αριθμό του κινητού του. Όταν το τηλέφωνο έκλεισε χω­ρίς απάντηση, ένιωσε το έδαφος να φεύγει κάτω από τα πόδια της. Αυτός ο άντρας δεν ήταν γι’ αυτή μια προσωρινή περιπέτεια. Ήταν ερωτευμένη μαζί του και δε χωρούσε στο όμορφο κεφάλι της η ιδέα ότι μπορεί να πάθαινε το παραμικρό. Κάκιζε τον εαυτό της. Δεν έπρεπε να του επιτρέψει να προβεί σε μια τόσο απονε­νοημένη πράξη. Τουλάχιστον έπρεπε να τον συνοδέψει στις ξαπλωστρες. Ίσως ο ρόλος της σε όλη αυτή την ιστορία θα έπρεπε να γίνει πιο ενερ­γητικός. Δεν ήταν θρήσκα, μα έπιασε τον εαυτό της να πλέκει τα δάχτυλα και να προσπαθεί να προσευχηθεί.