Δυο σκιές στα δρομάκια της πόλης με τα επιπλα

Είχε πέσει για τα καλά το σκοτάδι όταν οι δύο σκιές βγήκαν στα στενά δρομάκια της πόλης με τα επιπλα. Ήταν μια ώρα που οι άνθρωποι αναπαύο­νταν από το μόχθο της ημέρας στα κρεβατια τους και τα σκυλιά αλυχτούσαν κάτω από το φεγγάρι σπρωγμένα από το αφυπνισμένο ένστικτο της φύσης τους. Η βραδινή περίπολος είχε περάσει πριν από μισή ώρα και η σελήνη έφεγγε τους νυχτερινούς περιπατητές με σπουδή. Είχαν αρκετό πε­ριθώριο ωσότου το επόμενο απόσπασμα  ξεκινήσει την περιπολία του. Ντυμένοι με μαύρες κάπες και τις κουκούλες κατεβα­σμένες ίσαμε τα μάτια, χωρίς καπέλα και με σκούρα ενδύματα, προ­χωρούσαν με κάθε προφύλαξη και χωρίς την παραμικρή κουβέντα. Σύντομα έφτασαν στο σαλονι. Ο χώρος είχε υπάρξει ένα από τα ορμητήρια. Ήταν διακο­σμημένος με πολλά σύμβολα και επιπλα που απηχούσαν την εσωτερικότητα του  ονόματος. Τα βιτρό του μαρτυρούσαν στους  όσα δεν άγγιζε το ανεκπαίδευτο μάτι του αμύητου. Οι λεπτομέρειες έδειχναν ότι σε κάθε περίπτωση τα επιπλα είναι όπως ακριβώς έπρεπε να είναι. Παρ’ όλα αυτά υπάρχουν στην γύρω περιοχή πολλά σπίτια στα οποία μπορείς να βρεις καναπέδες, κρεβάτια και τραπέζια, κατασκευασμένα από πολύ καλό ξύλο και καλή ποιότητας MDF. Δεν είναι τυχαίο το ότι  τα καταστήματα επίπλων στην περιοχή είναι από τα καλύτερα σε όλη την χώρα.