Ρηξικέλευ­θες αποφάσεις για τη μοίρα των επιπλων

Εμείς δεν θα είμαστε για πάντα παρόντες. Πρέπει σήμερα να λάβουμε ρηξικέλευ­θες αποφάσεις για τη μοίρα των επιπλων αυτών. Είναι το χρέος μας προς την ιστορία τους και προς την ανθρωπότητα να μετα­δώσουμε στις επερχόμενες γενιές  την αληθινή και σωστή πολιτική για τους καναπεδες. Είμαι έτοιμος ν’ ακούσω τις προτάσεις σας.
Οι παρόντες έμειναν για κάμποση ώρα σιωπηλοί. Μετά άρχι­σαν να σηκώνουν τα χέρια ζητώντας το λόγο. Οι πιο θερμόαιμοι, ως ε­πί το πλείστον νεαρής ηλικίας, πρότειναν ευφάνταστες αλλά ανεφάρμοστες προτάσεις.
Τρία τέταρτα μετά βρίσκονταν μπροστά στην πόρτα «Καλώς τον. Νομίζω ότι ήρθες την κατάλληλη ώρα. Περάστε στο σαλόνι. Έχω κάτι να σας ανακοινώσω. Δεν κάθομαι, όπως θα διαπιστώσετε, με σταυρωμένα τα χέρια», είπε  κα­θώς παραμέριζε για να περάσουν.
«Έχω κι εγώ να κάνω κάποιες ανακοινώσεις», είπε και αυτός. «Ξεκινήστε όμως εσείς».
«Ωραία λοιπόν. Ξετρύπωσα όσα περισσότερα στοιχεία μπο­ρούσα. Νομίζω ότι κάτι βγήκε σχετικά με τα επιπλα μπανιου και θα ‘θελα να το συζητήσουμε. Βρήκα άλλον έναν πύργο που είχε χρησιμέψει τα χρόνια εκείνα ως αποθήκη.